Dialetto
Parulàsci
Published
5 anni faon
By
Nonnopipo
I espression in dialètt chì da suta, fann part d’una racolta da “parulasci” vusà ’n ti ani a l’Alcarotti e al Silvio Piola dai tifusi nuares, ‘nti cunfrunt un po’ di tutti: avversari, arbitro, segnalinee, e di volti anca a un quai giüadur dal Nuara.
A vüaltar al piasé da leggian una quai vüna che son truvà in gir, un po’ chì e un po’ là, e ’n ti ricord da chi ormai gh ha un quai ann e i cavei gris.
“Ti cünti cume una furchèta ’nt al bröt” Riferito a un giocatore scarso e inutile quanto lo può essere una forchetta nell’atto di bere il brodo
“L’è vist püssè arbion la to mama che al minestron dla mè nona” destinata all’arbitro/segnalinee per informarlo della predisposizione della di lui madre al contatto assiduo con i piselli, assai superiori, numericamente, a quanti se ne possono contare nel ricco minestrone della nonna
“Tàiat i cavei, vunciòn” invito rivolto di solito da un tifoso calvo al giocatore avversario particolarmente dotato di chioma fluente
“Ti sè sempar par tèra cume ‘na siloria” rivolta a Enrico Bramati detto “Ricu” avvezzo spesso a spettacolari cadute
“Facia da cü da can da cacia” A qualunque avversario, arbitro,segnalinee, con la faccia brutta, capitasse a tiro
“Ti sè brütt ‘mè la mort da Camarian” Variazione alla frase sopra riportata
“ Gnürant ‘mè ‘na sapa” Dubbi espressi in merito al bagaglio culturale dell’arbitro
“Tato, ti tè fai passà una brèla in mèss di gambi” considerazione rivolta al portiere Fausto Lena (Tato) dopo aver subìto un gol con la palla passata in mezzo alle gambe come fosse sterco di cavallo
“Impìcat cun la cruata” Di solito all’ arbitro/segnalinee ma spesso anche a qualche giocatore avversario
“Facia ‘mè un urinari a sès uri la matina” espressione tesa a paragonare il volto del denigrato a un pitale colmo delle urine della notte dopo il rilevamentoeffettuato alle ore 6:00 antemeridiane
“ Geometra!!! Fa sarà sü al Benevul prima dla partida, che incö hin tüti ciuch” Invito rivolto al Presidente Tarantola Geometra Santino, dopo una brutta prestazione dei giocatori simpaticamente sospettati di aver consumato bevande alcooliche al banco di mescita del vicino bar Benevolo, prima dell’inizio della partita
“Ti ghè la sciarvèla cume cula d’un cirabibè” Riservato all’arbitro/segnalinee il cui cervello veniva misurato a vista, e giudicato approssimativamete di dimensioni pari a quello di una libellula.
“Ti farè la stèssa fin chi fann i ratàsc da Mlogn” informazione su quello che il destino avrebbe riservato a qualche componente la terna arbitrale, uguale a quella che facevano i topi di Lumellogno, paese popolato da un alto numero di gatti
“Nini, pìagh i misüri e po’ inviaral dal Geometra che la manda a da via ‘l cü” Preghiera rivolta al Nini affinche prendesse le giuste misure al suo avversario diretto, per poi inviarlo al Presidente Tarantola che gli avrebbe rivolto il più classico e sincero degli inviti esprimibili in dialetto novarese
“Nasu, se ti ciuli cume ti fè al purtier, ti diventarè prestu cülatòn” Considerazione espressa, dopo una papera del portiere Nasuelli, sulla sua futura sessualità se paragonata alla prestazione fornita.
“Ti spüssi ‘mè la rüdera dla cassina dla Brignuna” Urlato all’ arbitro/segnalinee accusato di emanare un odore sgradevole pari a quello emesso dalla concimaia o letamaio della Cascina Brignoni di Gionzana
“Arbitro, bastard e disunèst” Non abbisognevole di spiegazioni essendo considerato insulto ufficiale da riservare all’ arbitro (copyright Carlo Afferni detto il Carlone)
“Arbitro, ti fè gni voia da cagà cume l’erba mudistina” Considerazione sull’arbitraggio che viene paragonato alla capacità dell’erba modestina di inviare sul water chiunque assuma il decotto di tale erba, favolosa nel favorire una abbondante evacuazione
“Deh, ma ti sè dréra giügà suta l’efètt dl’ indormia? Domanda urlata al nostro Grossetti soprannominato Moviola.
“Babaciu d’un lifròch, fora da chi ghè al Campagnon cunt i manèti in man prunt a ristat” Informazione fornita all’arbitro/segnalinee, definito imbambolato e tonto, riguardo la presenza fuori dall’Alcarotti della guardia di quartiere con le manette in mano per arrestarlo, in seguito all’arbitraggio pessimo.
“Cul li l’è passà dla stra di Scülgaroli!!” Dubbio espresso nei confronti di un avversario accusato di essere un simulatore. Tale strada null’altro era se non l’attuale Via Regaldi dove molti anni fa esisteva un laghetto che in inverno ghiacciava.
“ Ti füssi ingàmba ‘mè ‘l Gibula ti sarissi un campiòn” espressione utilizzata con rammarico nei confronti di un giocatore la cui fisicità risultava assai scarsa, ben lontana dall’essere paragonata a quella espressa dall’ arzillo e scattante Gibula (Nicola Cresifonte, 1902-1982) massaggiatore del Novara Calcio.
Cunsiderassion final fora tema: Fabbricini, Balata, Gravina, Malagò, Frattini, sensa dismentigà Lotito e Cellino, a cul temp igh fasévan gnanca tirà via i ragnèri dai mür dla spogliatoio!!
Nonnopipo
Novara perchè è la mia città, il Novara calcio perchè è la squadra della mia città, il dialetto perchè se il futuro è una porta il passato è la chiave per aprirla. Forsa Nuara tüta la vita.

Scelti per te

Vöri scrif una bèla cuntula par al nostar Diretur
da purtas drèra al mercà quand al cumpra i giügadùr
l’avrà marcà cus l’è ch’a serva par mia fa la fin dal lifròch
basta légg i indicassiòn e ti sè già avanti d’un bèl toch.
Al purtiér l’è l’ünich ruolo che ’nt al temp l’è mai cambià,
giò la in fund tüt d’im-par-lü al pensà madumà a parà
I difensur in mèss a l’area dess i a ciaman “i centrali”
una volta “liber e stopper” sensa cacià insì tanti bali
Dü tersin vegia manera e un median che al magnulava
cume al Rocca da Castrovillari che i aversari i a impicava
Un’ala svigia a saltà l’oman cume al faseva al Gavinèl
sü la destra l’era una schegia e a guardal l’era fin bèl
Pò agh vöra un ragiunàt, fursi un geometra però l’è méj
vün ch’al giöga tanti balón quant’in testa agh n’ha ‘d cavéji
Sü!! truvuma un “triquartista” vün da cui cunt i pé bon
cume al Lüisìn Giannini che süi pé at meteva al balòn
dess a manca chi ‘l fa i gol, un lipagiòn bèl grand e gross
vün che tüti i difensur, manumà a pensàgh is cagan doss
vün cun al cör dal Pinamonte generùs ‘mè una dacquadura
Fabio Enzo, Jacomuzzi, al Ricu Bramati e tanti àltar ancura
Una panchina digurdì cun tri o quatar giuvnutèl
una brancà da “senatur” da spedì in camp sül püssè bèl
‘dèss parluma dal padròn, cul Giügastròn d’ un milanés
ch al venda püra a chi ch’ al vöra magari anca a un giargianés
ma ch’as la cacia ben in testa e ch’as na faga una rasòn
che s’ al fa ‘na quai vacàda igh curùma dré cunt al furcòn
Già ch’ i son dré a scriv tre rimi, senssa pretesi e senssa boria
végnan in mént i tri delinquent ch’ i hin scrivü la fin dla nostra storia
i riporti mia i so tri nom parchè im fan gni vojia da tra sü
i preghi però al Giügastròn da fa che sta storia as ripéta pü
e “giügastròn”, car al mè Ferranti, l’è una una dulsa definission
riservà cun simpatia a chi par giügà l’è purtà drera al balòn
Un pensér cun tanta speranssa e un augüri a l’ alenadùr
avégal chì sü la nostra panca sti tranquil l’é un grand unùr
‘Dèss tiri via al distürb e i cùri a fa anca st’ ann l’abunament
sperand che l’”emiro” Altamimi am farà mia ciapà un quai spuvént.
Nonnopipo

… e se i giocatori se la facessero tradurre chissà quante cose capirebbero!!
‘N tla mè testa gh’è la nebbia o l’è la mè immaginassion?
fora ‘l temp al passa sveltu e ‘s tira dréra anca i stagion
son setà sui mè scalin in mèss dla gent tanti ani fa …
im guardi in gir … chi l’è chi si??? … i son fina stracüntà!!!
i a guardi ben e dèss ma smea … si ma smea da cunuss
se propi propi mia la facia … fursi almenu una quai vus
ma si! l’è propi lü al vusava sempar mè ‘na strascé,
al bestemiava tacà l’arbitro e cun i pugn s’alsava in pé
oh Signur!!! mè l’è cambià!! l’è diventá insí tantu végg?
però … a guardà ben … un quai vün al sta anca pégg
‘dess im giri e guardi indrè, cun i öcc i rivi fin là int l’aria
vardal lí cul brav umett cun la ghigna un po’ bunaria …
l’ era giuvin … sui trent’ani quand andava a l’Alcarott
ma in tra cula i settant’ani in rivà in cinch e tri vott!!!
In cul grüppètt in pé a destra ghè in mèss un bèl fiulín
si…adess im na n’accorgi … i son mi da picinin
al mè siu Mario al mè pà Gino al Gügia al Lisca al Culunèl
tüti là in mèss d’la cürva e ‘l sògn l’è ancura püssè bèl
cul pruverbi al disa che … se ti ghè i cavéj russ
che ‘l to pa o prima o dopu ti la sbati gió ‘n tal puss
par furtüna l’è mia vera e cul fiulòtt ch’ l’ è lì setà
as capissa dai cavéi russ che visin al gh ha só pà
ghè ben tri generassion a scaldàs al cör par al Nuara
nonu, pà fin ai nivùd che da vusà i fan la gara
dl’ Alcarotti as riva al Piola int un viàg dentar la storia
e pö ‘s passa da travèrs sempar sül fil dla memoria
cunt al cör che ‘l pica fort quand al veda sti culúr
al fa viscà la lampadina alimentà dal nostr’amúr
dés vint trenta cinquant’ani int un fià hin passà via …
chi l’è viv e chi gh’ l’è pü chi ‘l büta giò una puesia …
im disvégi un po’ camüff cunt al sógn ch’ al viunda in testa
la mè Maja la nostra Maja mai nissün pü la calpesta …
… e una roba l’ è sicüra sensa tèma da sbaglià …
al nost amur par al Nuara al dürerà un’eternità.
Forsa Nuara tüta la vita
Nonnopipo

Un altr’ ann l’ è in viá ch’al finissa e cumencia un ann növ …
… però, giüst par fa un po’ al sufistich e par mia passà da smorbi, sarissi cuntent anca d’ un ann da secunda man.
Si … insuma, mè ’s poda dì, ècu: vün da cui giá duvrá.
Un ann giamò ténc e liss cume i calson cört chi purtavan indoss una volta, un ann un po’ bulà e sgarblá ‘mè i ginöcc strüsà sü la tèra d’un campètt dal fulbar in periferia, un ann immarlatá ‘mè la roda d’ una biciclèta ch’ l’è ‘pena passà in mès dla palta. Am piasarissa anca ch’ al pudissa véss lungh ‘mè i eran lungh i ani una volta, quand i finivan pü parchè is misürvan mia cüntand i dì che i passavan, ma guardand i stagiòn che cambiavan dasiòt dasiòt, sensa prèssa, mia ‘mè dèss che sa scunfundan tra da lur.
Am piasarissa un ann cun al giasc da dicembar fin genár e magari un toch da febrar,
cun i candilö tacà suta i grundón e i foss gelà da un giasc spèss quatar dit, indua as faseva scülgarola.
La primavera pulida e fresca, quand i rundanin, d’un ann a l’altar, ti a cunussevi vün par vün.
E pö un’ està cun i tempural a rump la calùra, intrament che i cuntadin guardavan cun la man tacá la frunt da quala diression muntava sü al négar e disevan : ” se ‘l tempural al vegna dla muntagna, ciapa la sapa e va in campagna, ma se al munta dal Munfrá ciapa la sapa e scapa a cá” … un para d’uri e un mèss litar al circul e pö i turnavan indré a finí la giurná, mia cume dess che un’ ura d’acqua la fa disastar.
Pö rivava l’ autün, duls ‘mè ‘ l must d’ üga pistá cunt i pè e cunt i scussalin ligà dal fioch blö suta al barbarott, inissiava la scola … e anca al campiuná dal fulbar … dèss inveci la prima partida la fann dré feragust, quand la gent l’è al mar e in muntagna… mah!!!!
E già ch’ i son tirà man al fulbar, i darissi un toch da vita par respirá ancura una volta l’ aria dl’ Alcarotti, l’aria d’ una partida dal campiuná dal mè Nuara … magari insèma i mè amis d’incö, e fass bagná sensa nacorgias dla nebia cume cula d’una volta, che tacá la rét dla cinta la diventava grighèra … ecco, vürarissi un ann cusí, cume cui che mai pü turneran indrera … un ann növ ma vécc … insuma, par mia fala lunga, un ann püssè giüst e unèst … indua chi l’è bianch ‘mè la fioca e chi l’ è negar cume i nivli che i hin in vià a purtà al tempural, i podan sta insèma dentar la stèss almanàch.
E pö un pensier i la dedichi a la mè squadra dal cör che par püssè d’ un sécul l’è traversà la vita d’una cità e dla sò pruvincia sensa mai cambià la facia, sempar lé, da quand l’è nassü fin rivà a un quai ann fa, quand un brav om l’è decidü che tüti i sò tifus i avrian pudü andà ancura in gir a testa alta e cun la schéna dritta. Grassie Sciur Ferranti, giügastron d’un milanes simpaticamént un po baüscia, che di volti a la spara püssè grossa da cula ch’ l’è, ma che ti sè vursü sumenà speransa e urgoli in cula tèra rigugliusa che tri raspatéc, sensa anima nè vargogna, i hin stai bon da sügà cume gnanca al Tardubi di sti temp. Sti tranquil, prima o pö tüt av turnerà indré, brüta maniga da vigliacòn, che i si scapà in mès dla not da scundòn, cume cui lévri che i curan parchè dréra gh han la vulp che la senta l’udùr dla vostra rassa carogna.
E prima da sarà sü al libar di augüri, un pensér i la riservi a tüti cui barlafüs che anca dopu tüt cul che l’è capità al nostar Nuara i hin ancura chì a scriv cunt al cör in man inveci che la pèna, süi pagini da stu blog.
Par ültim, a la fin dla féra, im senti da ringrassià e fà tanti augüri a tüti cui tifùs che i mòlan mia d’un milìm, e che tüti i volti che giöga al Nuara i hin sempar present, e di volti anca luntan da Nuara, par fa si che al nostar cör al poda cuntinuà a batt par cula maja, che l’è diventà nostra dopu che i suma rubà un toch da cul cél che i nostar sògn i hin culurà d’azzurro.
Forsa Nuara tüta la vita
Nonnopipo
Cerca nel blog
NSN on Facebook

Telegram

Ciao Bernardino

Giovanni da Caselle Lurani

I numeri di Padova-Novara

… per tirare su un po’ il morale …

Il cubo di Rubik

Ma la mappa per andare dove?

Volare alto

Se non hanno pane che mangino cinghiali. E caviglie e polpacci.

Troppo cerebrale per capire che si può star bene senza complicare il pane

Lascia un commento