L’è tüta una question d’udur.
Sarissa mei, disuma püssè fin e ligant, a dí “prufüm”, parchè cul che ancura adess, tüti i volti che i nasi un quai toch da legn masará, am vegnan in t’ la ment, i ricord da quand a l’Alcarott, in scima la cürva dal marcá, sü cui ass da legn….
La storia la cumincia che i s’eran picinin,
là in t’ l’aria sü la cürva che d’ legn gh’eva i scalin.
San Gaudensi, sümla cüpula, una man sü la cusciensa,
anche lü sensa al Nuara al pudeva mia stà sensa.
Al bell l’è che sü la punta al gh’ aveva un bell’aspett,
anche se al vedeva a maca e al pagava mia al bigliett.
Anca lü l’è nuares, cume nün sensa vargogna,
mia cume cui tri cucù che i stann da d’ là dl’ Agogna.
Suma tùti curaggius, a la disa la nostra storia,
anche se agh pensa al temp a scürì un po’ la memoria.
I vigiòtt n’ hann visti tanti, chi da crüdi e chi da cotti,
ma fà part da sta famiglia ch’ l’è nassû all’ Alcarotti,
am fà gnì un po’ al magon ch’ l’è mis-cià da nustalgia….
che par ti, mè bell Nuara, i son fai una malattia.
Im ricordi la dumenica a mangià da sgurdiatón,
perchè p, a dü bott e mess, a giügava al mè squadrón.
Un öcc se passa al pulman, as và giò al canton di uri,
Pö passuma in curs Italia, sensa avegh tanti paüri.
Ecco…i suma ai Mutilati indua as bala anca d’està,
e passà al mercà coperto, uramai suma rivà.
Tri sold par al bigliett, tanta speransa e alegria…
…alè…dai, forsa Nuara!! Sü vinciuma e cusì sia!!!
Al Ricu, al Renatino, al Nini e ‘l Tato Lena,
par lur ciapà dal fredd na vareva anca la pena.
Bagnà cume un pulin, suta l’acqua e pö la fioca,
e la nebbia che a Nuara l’è mai stai propi poca!!!
Sü in scima a sgiacón dal vent, cuarcià una quai manera,
al fredd andava via quand l’era primavera…
…e sciarpi agh n’era mia e ‘s babülava mè i cagnasc,
e cui scalin da legn i eran pien madumá da giasc.
Adess al nostar stadio as ciama Silvio Piola,
e quand segna al Nuara saltuma sü cumè una mola,
che la libera energia e la s-ciòpa da passion,
pruvì a tifà Nuara, im darì prestu rasòn!!!
E a tüti i malmustus, sempar prunt a criticà,
che i provan par al Nuara a dass un po’ da fà!!!
E a chi agh creda mia vöri di ‘na roba bèla:
andì da via al cü, però cun vèrt l’ umbrèla.
Forsa Nuara tüta la vita
Nonnopipo
Lascia un commento